این فرش که حدود ۸۵ مترمربع مساحت دارد و به عنوان یکی از شاخص‌ترین هدایا در تاریخ نهادهای بین‌المللی شناخته می‌شود، از سوی دولت ایران در دوران پهلوی اول به جامعه ملل اهدا شد.

به گفته منابع رسمی سازمان ملل، این فرش از نوع لچک و ترنج با طراحی سبک کاشان/اصفهان است که در دهه ۱۹۳۰ بافته شده است. پالت رنگ آن شامل زمینه لاکی، حاشیه سرمه‌ای و گل‌های فیروزه‌ای و عاجی است.

همزمان با این فرش شاخص در ژنو، نمونه‌های دیگری از قالی‌های نفیس ایرانی نیز در فضاهای بین‌المللی و مذهبی منطقه دیده می‌شوند؛ از جمله دو فرش بزرگ در مساجد بزرگ در عمان و امارات متحده عربی و یک فرش اهدایی دیگر در دفتر سازمان ملل متحد در نیویورک که بر آن شعر مشهور سعدی با مطلع «بنی‌آدم اعضای یک پیکرند» نگاشته شده است. این آثار همچنان بخشی از دیپلماسی فرهنگی و هنری ایران در صحنه جهانی به شمار می‌آیند.

فرش مذکور در تالار ورودی اصلی ژنو، جایی که بیش از ۱۰۰ هزار بازدیدکننده سالانه از آن دیدن می‌کنند، پهن شده و پس از بازسازی گسترده این ساختمان تاریخی، بار دیگر در همین محل به نمایش درآمده است.