- شناسه خبر : 24250
دستاوردهای علمی یا دستاویزهای پولی؟!
پذیرش 800 دانشجوی عراقی در دانشگاه کاشان
وقتی کف‌گیر به ته دیگ خورد «دولتی» یا «آزاد» ندارد. در این صورت هر سازمانی برای بقای خود به هر ترفندی متوسل می‌شود تا چند روز بیشتر دوام بیاورد؛ حتی اگر به قیمت پایین آمدن کیفیت و بالا بردن کمیت تمام شود. اما فاجعه زمانی رخ می‌دهد که نام سازمان «دانشگاه» و محصول آن «مدرک» و «فارغ‌التحصیل» شود؛ آن وقت است که اعتبار و اعتماد که پایه‌های یک جامعه است متزلزل شده و بر باد می‌رود.
یکی دو روز است که موضوع «دکترای فیزیولوژی علیرضا بیرانوند» مطرح و آه از نهاد عالمان، اندیشمندان و دلسوزان جامعه برآورده ولی شوربختانه با تأسف باید گفت این یک استثنا نیست که به سادگی از کنار آن بگذریم بلکه آسیب هولناکی است که سال‌ها چون موریانه بر جان نهاد آموزش عالی کشور افتاده و اکنون سربرآورده است و به طور قطع و یقین باید گفت به همین محدود نخواهد شد.
دانشگاه کاشان طی سال‌های گذشته بارها مورد هجمۀ گسترده و متنوعی از انتقادات قرار گرفته که رسالت دانشگاه در رابطه با جامعه پیرامون چیست؟ چرا اثر و ردپایی از دانشکده فنی و مهندسی این دانشگاه در شهرک‌های صنعتی دیده نمی‌شود؟ چرا اثری از دانشکده علوم انسانی، گروه‌های جامعه‌شناسی و روان‌شناسی برای کاهش ناهنجاری‌ها دیده نمی‌شود؟ چرا با وجود مرکز تغییر اقلیم و دانشکده منابع طبیعی همچنان ذخایر آب زیرزمینی به یغما رفته و منابع طبیعی سال به سال لخت و عور می‌شود؟
تنها دفاع دانشگاه کاشان در برابر این حجم از انتقادات و مواردی بیش از این، اشاره به فعالیت‌های علمی و تعداد مقالات و رتبه‌هایی است که در مجلات و سازمان‌های معتبر داخلی و خارجی به دست آورده و در برابر منتقدان سر خود را با افتخار بالا گرفته و می‌گوید دانشگاه کاشان به لحاظ علمی در سطح کشور و حتی جهان، افتخارآفرینی کرده است و چرا منتقدان این‌ها را نمی‌بینند؟
ولی شوربختانه به نظر می‌رسد دانشگاه کاشان طی چند سال گذشته تیشه‌ای دست گرفته و به واسطۀ تنگناهای مالی بر ریشه خود می‌زند تا همین حداقل افتخار را نابوده کرده و هویت علمی خود را زیر سوال برد وقتی در یک سال حاضر می‌شود 800 دانشجوی عراقی را در رشته‌های مختلف پذیرش کرده بدون آن که به الزامات و زیرساخت‌های آن توجه نماید و این روند ادامه پیدا کرده است.
به باور کارشناسان حداقل الزامات پذیرش دانشجو از کشورهای دیگر طی کردن دوره‌ای موسوم به «آزفا» -آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان- است که استاد و دانشجو به زبان دانشگاه محل پذیرش تدریس کرده و بیاموزد ولی دانشگاه کاشان طی سال‌های گذشته پا بر این حداقل گذاشته و به نظر می‌رسد صرفاً درصدد است پولی گرفته و مدرکی ارائه دهد؛
فاجعه تا جایی پیش رفته که گفته می‌شود شرکت پذیرش دانشجو در کشور مبدأ که شرکتی ایرانی است حتی زحمت تدوین پایان‌نامه دانشجویان را نیز تقبل کرده تا طالبان علم از کشور دوست و همسایه با فراغ بال به دانشگاه کاشان آمده و با آسودگی خاطر و بدون هرگونه زحمت مدرک خود را تحویل گرفته و به آغوش خانواده و کشور متبوع خود بازگردند!
عضو موسس دورۀ آزفای دانشگاه کاشان در این رابطه گفت: «منشأ این بدعت به دورۀ «عباس کتابی» رئیس سابق دانشگاه بازمی‌گردد. آن موقع خواسته شد دورۀ آزفای دانشگاه کاشان با توجه به استاندارهای ملی و بین‌المللی پایه‌گذاری شود. اقدامات اولیه انجام شد ولی اعمال فشارهای مدیریت دانشگاه باعث شد «آزفا» را از مدار علمی خارج کرده و به همین خاطر ترجیح داده شد از مجموعه خارج شده تا اصول علمی و کارشناسی قربانی سلایق شخصی و مسائل مالی نشود.»
میثم رضوانی افزود: «با تغییر و تحول دولت و استقرار مدیریت جدید انتظار می‌رفت که جلو کارهای غیرقانونی در پذیرش دانشجوی خارجی گرفته شد و پروتکل‌ها مرسوم به خصوص الزامات آزفا محقق گردد ولی به نظر می‌رسد در بر همان پاشنه چرخید که در دوره گذشته چرخید بود و صرفاً نام افراد در بخش‌های مدیریتی تغییر کرده است.»
مدیر روابط عمومی دانشگاه کاشان حاضر به ارائه توضیح در این خصوص نشد ولی شایسته است مراکز علمی و دانشگاه‌های کشور به خصوص دانشگاه‌های دولتی که به مرور با تجویز دوست و آشنا به شدت فربه شده و کارایی و کارآمدی خود را از دست داده از تنها افتخار خود که حرکت در مرز علم است پاسداری کرده و آن را فدای تنگناهای مالی نکند.